Wachten
Wachten is niet de beste eigenschap van de mens. En soms heb ik het idee dat die eigenschap langzaam aan verdwijnt in Nederland. Wachten is een stand waarin je stil staat en waarbij er niets gebeurt. In de meeste gevallen wordt wachten beloond en is het niet zo erg. Wachten in een rij totdat je aan de beurt bent. Stil staan in een file die leidt naar huis. Wachten in een rij voordat je in een attractie bij de Efteling kunt stappen. Wachten op een brood bij de bakker of voor de pinautomaat.
Bij spelletjes spelen moet je vaak wachten tot je aan de beurt bent. En in de meeste gevallen zonder beloning en sommige gevallen met behoorlijke frustratie.

Ik ben, jij bent spellen.
Bij het spelen van een klassiek spel – de ik ben, jij bent spellen - sta je regelmatig in de wachtstand. Wachten tot de ander iets doet in zijn of haar beurt. En als je met 4 spelers speelt, duurt wachten nog langer. Spellen van vroeger zoals Barricade, Mens erger je niet, Monopoly en Gazenbord vragen veel van het geduld. In de beurt van de ander heb je werkelijk niets te doen. Je zit, wacht totdat je aan de beurt bent. Met in de meese gevallen frustratie als gevolg. De ander bouwt je in, speelt je van het bord of trekt je een poot uit.
Modernere spellen zoals Ark Nova, Everdell en Forest Shuffle zijn ook ik ben, jij bent spellen. Maar tijdens het wachten ben je bezig met de mogelijkheden die het spel biedt en maak je een keuze voor in je eigen beurt. Je bent al iets actiever dan bij een klassiek spel. Je geduld wordt wel op de proef gesteld als de ander heel lang blijft treuzelen en niet kan kiezen.
Er zijn in het genre ik ben, jij bent ook spellen waarbij je tijdens de beurten moet overleggen en er meer interactie is. Zo speel je bij Living Forest om zelf te winnen maar is er ook een gezamenlijke tegenstander: de bosgeest. Er is overleg nodig  samen te overleven. Bij Scotland Yard is er juist overleg tijdens het wachten om in Londen Mister X in te sluiten.
Tot slot zijn er in dit genre spellen waarin degene die aan de beurt is, bepaalt voor de ander. Je wacht dus op de keuze van de ander. Zo wordt er bij Tiny Towns bepaald welke kleur je pakt, en bij Dixit indirect bepaalt welke kaart je gaat neerleggen.

Coöperatieve spellen
Voor mensen die niet zo goed kunnen wachten zijn er coöperatieve spellen. In elke beurt speel je met zijn allen. De beurt is voor één speler maar je speelt, denkt en doet mee. Met als doel te winnen van het spel. Daarin zijn er voor elke leeftijd veel varianten. King of Monster island, Het verlaten station of Kraken Attack.

Solo spellen
En dan zijn er nog spelen waarbij je niet afhankelijk bent van anderen. Deze worden steeds populairder. Solo spellen. De meeste bekende zijn de Smart Games, maar ook alle spellen van Inpatience zoals Aerion of het lieflijke Grove zijn favoriet.

Conclusie
De wachttijd is steeds korter geworden, is er invulling gekomen van de tijd die je zit te wachten, zijn er spellen waarbij je helemaal niet hoeft te wachten en is er zelfs de mogelijk om te spelen zonder anderen. Nu blijft voor mij wel de vraag of het geduld van de mens is afgenomen? Kunnen we steeds minder wachten? Hebben spelletjes zich hebben aangepast aan ons of dat wij ons hebben aangepast aan de spellen?
 
  Arjan Muller     06-10-2024 16:59     Reacties ( 0 )
Reacties (0)

Geen reacties gevonden.