-
Autisme en spellen spelen
“Hoe langer je speelt, hoe meer vrienden je krijgt, omdat je elkaar steeds meer gaat vertrouwen”
Inleiding
Deze mooie uitspraak verscheen onlangs in een artikel in de Amerikaanse tijdschriften The Journal of Play & Journal of Autism en Developmental Disorders.
De onderzoekers schrijven over de effecten van spellen op mensen met autisme. De resultaten waren zo opvallend, dat ik het artikel met interesse heb gelezen en een samenvatting heb geschreven, zodat het leesbaar is voor iedereen.
Het onderzoek is uitgevoerd door leraren, binnen een onderwijssetting met dagelijkse spelsituaties waarin studenten een spel spelen. De effecten zijn voor het leven en gaan verder dan de spelsituatie.
De onderzoeksresultaten
Er werd groei en ontwikkeling geregistreerd op sociale groei, escapisme en het loslaten van controle.
Sociale groei. Het grote voordeel van een spel is dat het altijd kan worden gespeeld, het niet ervaren wordt als een leersituatie, het plezierig is en het stimuleert om het nogmaals te doen. Telkens word je er beter in. Als je het spel onder de knie hebt, kun je het spelen met iedereen. Dat bevordert de zelfstandige sociale contacten en omgang met leeftijdsgenoten wat invloed heeft op de sociale vaardigheden.
Zoals op de Theory of Mind. Oftewel het kunnen inschatten van de gedachten, gevoelens, verlangen en intenties van de ander werd tijdens de spelsituaties bevorderd. Je ziet iets aan een andere speler – o.a. een non-verbale reactie - en leert inschatten wat die ander gaat doen.
De grootste groei werd geregistreerd op het kunnen herkennen van signalen van bedrog, het ontdekken van leugens en liegen ging met sprongen vooruit. Dit zijn belangrijke vaardigheden om manipulatie te voorkomen en sociale relaties te versterken. De onderzoekers merkte op dat deze vaardigheid verbeterde bij zowel bestaande relaties als bij het aangaan van nieuwe relaties.
De bordspellen waren vaak interactief en coöperatief en brachten de mensen emotioneel en fysiek dichterbij elkaar. Ook buiten de spelsessies. Dat zorgde ervoor dat ze ook buiten de spelsituaties beter samen een taak konden uitvoeren, er beter werd samengewerkt en beter werd gecommuniceerd.
Er was een afname van de terughoudendheid bij nieuwe situaties en nieuwe mensen. Tijdens de spelsessies kwamen er nieuwe mensen spelen, werden nieuwe spellen aangeboden en waren er nieuwe spelleiders. De spanning en teruggetrokken reactie welke zouden worden verwacht, verdwenen als sneeuw voor de zon. Het werd zelfs leuk om tijdens het spel nieuwe mensen te ontmoeten en vriendschappen op te bouwen.
Escapisme. De neiging of gewoonte om de zorgen van het alledaagse leven en de daarbij horende verplichtingen te vergeten. Oftewel het ontsnappen aan de dagelijkse sleur van gedachten. Even iets anders. Even een spel spelen zonder dat je het in de gaten hebt dat je iets leert. Daar zorgde het spelen van een spel voor.
Controle loslaten. Er zijn veel spellen waarbij je leert de controle los te laten. Zo is het bij een spel soms beter om niks te zeggen, niks te doen, te wachten en de ander eerst te laten besluiten, de ander te volgen en ruimte te geven en zelf controle los te laten. Krampachtig vasthouden en controleren bepaalt niet het resultaat van het spel. Deze vaardigheid is erg moeilijk, maar werd gedurende het onderzoek wel verbeterd. Voornamelijk bij sociale (bedrog)spellen die wederkerigheid vragen, beurtelings handelen vereisen en spellen die gezamenlijke besluitvorming vragen.
Al met al voldoende redenen om samen spellen te spelen!
Arjan Muller, Orthopedagoog en Cognitief Gedragstherapeut binnen een instelling voor mensen met ontwikkelingsstoornissen zoals een verstandelijke beperking, autisme & a.d.h.d.
Inleiding
Deze mooie uitspraak verscheen onlangs in een artikel in de Amerikaanse tijdschriften The Journal of Play & Journal of Autism en Developmental Disorders.
De onderzoekers schrijven over de effecten van spellen op mensen met autisme. De resultaten waren zo opvallend, dat ik het artikel met interesse heb gelezen en een samenvatting heb geschreven, zodat het leesbaar is voor iedereen.
Het onderzoek is uitgevoerd door leraren, binnen een onderwijssetting met dagelijkse spelsituaties waarin studenten een spel spelen. De effecten zijn voor het leven en gaan verder dan de spelsituatie.
De onderzoeksresultaten
Er werd groei en ontwikkeling geregistreerd op sociale groei, escapisme en het loslaten van controle.
Sociale groei. Het grote voordeel van een spel is dat het altijd kan worden gespeeld, het niet ervaren wordt als een leersituatie, het plezierig is en het stimuleert om het nogmaals te doen. Telkens word je er beter in. Als je het spel onder de knie hebt, kun je het spelen met iedereen. Dat bevordert de zelfstandige sociale contacten en omgang met leeftijdsgenoten wat invloed heeft op de sociale vaardigheden.
Zoals op de Theory of Mind. Oftewel het kunnen inschatten van de gedachten, gevoelens, verlangen en intenties van de ander werd tijdens de spelsituaties bevorderd. Je ziet iets aan een andere speler – o.a. een non-verbale reactie - en leert inschatten wat die ander gaat doen.
De grootste groei werd geregistreerd op het kunnen herkennen van signalen van bedrog, het ontdekken van leugens en liegen ging met sprongen vooruit. Dit zijn belangrijke vaardigheden om manipulatie te voorkomen en sociale relaties te versterken. De onderzoekers merkte op dat deze vaardigheid verbeterde bij zowel bestaande relaties als bij het aangaan van nieuwe relaties.
De bordspellen waren vaak interactief en coöperatief en brachten de mensen emotioneel en fysiek dichterbij elkaar. Ook buiten de spelsessies. Dat zorgde ervoor dat ze ook buiten de spelsituaties beter samen een taak konden uitvoeren, er beter werd samengewerkt en beter werd gecommuniceerd.
Er was een afname van de terughoudendheid bij nieuwe situaties en nieuwe mensen. Tijdens de spelsessies kwamen er nieuwe mensen spelen, werden nieuwe spellen aangeboden en waren er nieuwe spelleiders. De spanning en teruggetrokken reactie welke zouden worden verwacht, verdwenen als sneeuw voor de zon. Het werd zelfs leuk om tijdens het spel nieuwe mensen te ontmoeten en vriendschappen op te bouwen.
Escapisme. De neiging of gewoonte om de zorgen van het alledaagse leven en de daarbij horende verplichtingen te vergeten. Oftewel het ontsnappen aan de dagelijkse sleur van gedachten. Even iets anders. Even een spel spelen zonder dat je het in de gaten hebt dat je iets leert. Daar zorgde het spelen van een spel voor.
Controle loslaten. Er zijn veel spellen waarbij je leert de controle los te laten. Zo is het bij een spel soms beter om niks te zeggen, niks te doen, te wachten en de ander eerst te laten besluiten, de ander te volgen en ruimte te geven en zelf controle los te laten. Krampachtig vasthouden en controleren bepaalt niet het resultaat van het spel. Deze vaardigheid is erg moeilijk, maar werd gedurende het onderzoek wel verbeterd. Voornamelijk bij sociale (bedrog)spellen die wederkerigheid vragen, beurtelings handelen vereisen en spellen die gezamenlijke besluitvorming vragen.
Al met al voldoende redenen om samen spellen te spelen!
Arjan Muller, Orthopedagoog en Cognitief Gedragstherapeut binnen een instelling voor mensen met ontwikkelingsstoornissen zoals een verstandelijke beperking, autisme & a.d.h.d.
Reacties (2)
Laurian Schoormans
- 16-08-2024
Dank voor je vertaling! Interessante en heel toegankelijke informatie om in ons scholingsaanbod over ASS binnen Lunet te verwerken!! Groet, Laurian
Waar een interessant stuk! Dank je wel voor jouw samenvatting/vertaling. Maar ik het ook gebruiken/doorsturen binnen mijn werkveld? Groetjes Femke